Czym jest prawdziwa miłość?

Miłość i jej definicja mogą być rozpatrywane z różnych punktów widzenia, czyli filozoficznego, religijnego, psychologicznego, a nawet medycznego. Można powiedzieć, że każdy rozumie miłość na swój sposób. Miłość jest głębokim, trwałym uczuciem połączonym z odpowiednimi działaniami, które podejmuje zakochany. Nie ma jednoznacznej definicji tego pojęcia, ponieważ różne nauki traktują miłość na swój własny sposób. Przez miłość rozumie się najczęściej poświęcenie, cierpliwość, przebaczenie, pragnienie kontynuacji rodziny, a także jedno z najpotężniejszych źródeł inspiracji. W ciele osoby kochającej jest prawdziwy hormonalny boom. A rodzaje hormonów, ich proporcje na różnych etapach związku są wyraźnie różne. Co ciekawe, ilość niektórych z tych substancji zależy od płci zakochanego.

Samo pojęcie miłości jest idealne, ale jej przejawy w ludzkich zachowaniach nie są. I to jest w porządku. Miłość przejawia się w określonych aktach życia codziennego. Po pierwsze, podstawowym objawem miłości jest troska. Pragnienie troski, ochrony przed wszelkimi problemami, negatywnymi emocjami jest prawdziwą oznaką poważnego uczucia. Objawia się on w uwagą wobec osoby, którą kochamy i jej potrzeb.

Po drugie, liczy się tutaj szacunek. Kochający człowiek próbuje liczyć się z światopoglądem, poglądami, zainteresowaniami swojego obiektu miłości. Przyjmuje, szanuje nawet te strony, których w pełni nie rozumie. Przejawia się to w umiejętności słuchania rozmówcy, zainteresowania nim jako osobą i tolerancyjną postawą.

Po trzecie, istotna jest odpowiedzialność. Kluczowym słowem jest dobrowolna odpowiedzialność. Jest to osobista decyzja osoby zakochanej, a nie narzucony obowiązek. Osoba ta rozumie, że jej zachowanie wpływa nie tylko na nią samą, ale także na jej reputację, uczucia, życie tego, do kogo ta miłość jest skierowana. Objawia się to poprzez planowanie wspólnej przyszłości, dążenie do rozwiązywania pojawiających się problemów, nie tłumienia lub ignorowania konfliktów, praca nad poprawą relacji. Wydaje się, że wolność jest przeciwieństwem odpowiedzialności. Ale jest ona równie obecna w zdrowych związkach. Jeśli odpowiedzialnością jest "my", to wolnością jest "ja". Dokładniej mówiąc, chodzi tutaj o gotowość do tego, by pozwolić innej osobie nigdzie nie grzebać tego "ja", nie poświęcać go na rzecz "my" czy partnerskiego ego. Nie stosuje się wobec ukochanej osoby żadnych gróźb, żadnych manipulacji, żadnych kategorycznie nieuzasadnionych zakazów. Daje się jej możliwość dokonywania wyboru i bycia zawsze sobą.

Po czwarte, ważna jest w miłości bliskość. Jest to ścisła komunikacja, zrozumienie siebie nawzajem na poziomie intelektualnym, emocjonalnym, fizycznym. Ukochana osoba staje się nieodłączną częścią życia, a jej zwyczajowe nawyki i charakter są w całości pojmowane. Objawia się to we wspólnych tradycjach, swobodnym kontakcie dotykowym, bez zakłopotania (całowanie, przytulanie, dotykanie) oraz w budowaniu zrozumienia. Otwartość w myślach i działaniach, szczerość, zaufanie do przedmiotu adoracji są również bardzo ważne. Stanowią one podstawę zdrowego związku, pozwalając na rozwój innych składników miłości. Przejawia się to w lojalności, rozmowach osobistych, odkrywaniu tajemnic, zdolność do polegania na innych, wierze w słowo dane przez drugą osobę.

Po piąte, w miłości chodzi o bezinteresowność. Miłość jest wolna od egoizmu. To również nie ma nic wspólnego z typową umową, w której chodzi o coś za coś. Dając uczucia, pomoc, opiekę, kochanek robi to za darmo. Postawa "ty zrób coś dla mnie, a ja zrobię coś dla ciebie" jest oznaką tego, że uczucia nie są poważne lub ta osoba nie jest w stanie kochać. Przejawia się to w chęci zrobienia czegoś dla drugiej osoby przyjemnego bez czekania na coś w zamian, w hojności (w tym - w pochwałach), w inicjatywie.

Po szóste, miłość sprawia, że ludzie się zmieniają i rozwijają się razem. I nie jest to tylko schemat "znajomości, konkubinatu, małżeństwa, dzieci". Obejmuje to również pracę nad związkami i sobą, poprawę ich wspólnego życia. Chodzi tutaj o poszukiwanie i rozwijanie wspólnych zainteresowań, działania, pracę z psychologiem, doskonalenie "ja" dla wygody "my".

Świadomość jest integralnym aspektem miłości, która towarzyszy wszystkim opisywanym jej częściom. Wyraźna jest świadomość braków ukochanej osoby, umiarkowane kłótnie (ich całkowita nieobecność mówi o idealizmie, iluzji), jasne zrozumienie trudności w relacjach. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie dzielą się na dwie kategorie, czyli tych, którzy szukają idealnego dopasowania i tych, którzy sami tworzą idealną relację z każdym odpowiednim partnerem. Pierwsi z nich mają większą nadzieję na kompatybilność psychologiczną, fizyczną, domową, a nawet zodiakalną. Drugimi są praktycy, którzy wierzą, że ideały nie istnieją. Z jednej strony, są tysiące sytuacji, w których ludzie czują "chemię" na pierwszym spotkaniu, a następnie żyją szczęśliwie w miłości i harmonii. Z drugiej strony, mimo siły emocji przy pierwszej znajomości, miłość przychodzi później. Głęboka wiedza jest niemożliwa do zdobycia po pierwszych rozmowach.