Na czym polega rehabilitacja?

Rehabilitacja to połączenie środków medycznych, społecznych i rządowych mających na celu maksymalną możliwą rekompensatę (lub przywrócenie) zaburzonych lub utraconych funkcji organizmu pacjentów, ofiar i osób niepełnosprawnych. Pojęcie to definiowane jest jako połączone i skoordynowane wykorzystanie środków medycznych i społecznych, edukacji i szkolenia lub przekwalifikowania, w celu zapewnienia pacjentowi możliwie najwyższego poziomu aktywności funkcjonalnej.
Na obecnym etapie rozwoju medycyny rehabilitacja jest systemem wiedzy naukowej i metod, którego wdrożenie w praktyce jest realizowane przez wielu lekarzy w różnych obiektach rehabilitacyjnych typu stacjonarnego, ambulatoryjnego i sanatoryjno-uzdrowiskowego. Podstawowym zadaniem rehabilitacji jest normalizacja upośledzonej funkcji lub zrekompensowanie utraconej funkcji poprzez zastępczą hiperfunkcję lub jakościową zmianę funkcji narządów i układów fizjologicznych nieuszkodzonych przez proces patologiczny. Jest to kwestia albo pełnego przywrócenia funkcji, albo takiej redystrybucji funkcji w całym organizmie przy aktywnej reorganizacji systemów fizjologicznych, bodźców motywacyjnych i zachowań, które zapewniają maksymalną możliwą adaptację społeczną i biologiczną danej osoby. Ponieważ kliniczny powrót do zdrowia lub zauważalna poprawa zaburzonej funkcji zawsze wyprzedza procesy naprawcze, zadaniem rehabilitacji jest przywrócenie nie tylko zaburzonej funkcji, ale także struktury komórek, tkanek i narządów uszkodzonych przez proces patologiczny.
Wyróżniono następujące stany patologiczne wymagające podjęcia działań rehabilitacyjnych. Chodzi tutaj o każdą utratę lub patologię struktury lub funkcji psychologicznej, fizjologicznej lub anatomicznej. To wszystko powoduje niepełnosprawność, ograniczenie lub brak zdolności do wykonywania czynności w formie, które są uważane za normalne dla danej osoby. Dotyczy to także wszelkich wad fizycznych i innych danej osoby, która występuje w związku z tym, że nie jest ona w stanie wykonywać różnych czynności. W związku z tym rehabilitacja obejmuje wszystkie środki mające na celu zmniejszenie wpływu czynników i warunków powodujących niepełnosprawność, które powodują wady fizyczne i inne, a także zapewnienie osobom niepełnosprawnym możliwości osiągnięcia integracji społecznej.
Z definicji tej wynika, że istnieją trzy poziomy zapobiegania niepełnosprawności. Po pierwsze, zestaw środków mających na celu zmniejszenie częstotliwości występowania dysfunkcji. Po drugie, zestaw środków mających na celu ograniczenie stopnia lub wstecznego rozwoju niepełnosprawności. Po trzecie wreszcie, zestaw środków mających na celu zapobieganie przechodzeniu niepełnosprawności w wady fizyczne i inne. Jednocześnie do zadań rehabilitacji należy nie tylko szkolenie osób niepełnosprawnych w zakresie adaptacji do środowiska, ale także interwencja w ich najbliższym otoczeniu i społeczeństwie jako całości w celu promowania ich integracji społecznej. Integracja społeczna odnosi się do aktywnego udziału osób niepełnosprawnych w życiu i działalności społecznej.
Ostatecznym celem działań rehabilitacyjnych jest powrót do społecznie użytecznej, aktywnej pracy zgodnej z funkcjonalnymi możliwościami chorych, rannych i niepełnosprawnych. Za optymalne rozwiązanie tego problemu uważa się wznowienie dotychczasowej działalności zawodowej w całości przez osobę, która przeszła rehabilitację. Jeżeli takie zadanie jest niemożliwe w warunkach regeneracji patologicznej, to przeprowadzoną rehabilitację można uznać za skuteczną w przywracaniu zdolności do samoobsługi, a tym bardziej do samowystarczalności z późniejszą niezależnością materialną.
Wyróżnia się następujące główne typy rehabilitacji, czyli medyczny, zawodowy i społeczny. Medyczny to pełny zakres efektów terapeutycznych (terapia farmakologiczna, interwencje chirurgiczne, zabiegi instrumentalne, psychoterapia, refleksoterapia, fizjoterapia, leczenie uzdrowiskowe, terapeutyczny trening fizyczny, terapia zajęciowa), prowadzonych od momentu zachorowania lub urazu do momentu ostatecznego wyzdrowienia lub powstania przewlekłego procesu patologicznego wymagającego terapii wspomagającej. Rehabilitacja zawodowa daje następujące możliwości. Chodzi o adaptację w poprzednim miejscu pracy lub w nowym miejscu pracy przy zmienionych warunkach pracy, ale w tym samym przedsiębiorstwie. Dotyczy to pełnego przekwalifikowania przy pracy w poprzednim przedsiębiorstwie. Aspekt społeczny oznacza przede wszystkim gwarantowane prawa pacjentów i ofiar do bezpłatnej opieki medycznej, preferencyjnych leków i bonów sanatoryjnych, wsparcia materialnego w przypadku częściowej lub całkowitej utraty zdolności do pracy, obowiązkowego wdrożenia przez administrację instytucji i przedsiębiorstw wszystkich zaleceń dotyczących pracy. W tym samym czasie, społeczna rehabilitacja obejmuje cały kompleks działań mających na celu przywrócenie lub kompensację uszkodzonej funkcji za pomocą nowoczesnych rozwiązań inżynieryjnych, w tym doskonalenie różnego rodzaju protez przy wadach układu mięśniowo-szkieletowego i wykonywanie protez słuchu.